سنگدانه که خود شامل سنگ دانه های درشت (بادامی یا نخودی) و سنگ دانه های ریز (ماسه) می شود. سنگ دانه ها حدود 2/3 تا 3/4 حجم بتن را اشتغال می کنند. این دانه ها باید کاملا تمیز و عاری از گل و لای و دیگر ناخالصی های شیمیایی باشند. این دانه ها بایستی در مقابل سایش مقاوم باشند و همچنین در مقابل اعمال تنش نیز از خود مقاومت نشان دهند. این دانه ها با توجه به دانه بندی خاص به نسبت مشخص در بتن مورد استفاده قرار می گیرند.

 شن رطوبت سطحی و جذب آب دانه ها از خاصیت های فیزیکی سنگدانه ها است که بعدا تاثیر خود را در انتخاب طرح اختلاط مناسب نشان می دهد.  حداکثر بعد دانه های شنی بایستی مطابق با آئین نامه های ملی بتن طبق اندازه قالب، اندازه فاصله بین میلگردها و ... محدود شود.